Arachnofobia może objawiać się bardzo gwałtownie. Jednak lęk przed pająkami ma pewne podstawy

W tym artykule:

1. Czym jest arachnofobia?
2. Jakie są objawy arachnofobii?
3. Terapia arachnofobii
4. Arachnofobia a bajki dla dzieci
5. 10 najdziwniejszych fobii

Lęki i fobie u dorosłych mogą mieć źródło w dzieciństwie. Dość często spotykane są lęki przed pająkami (arachnofobia), wężami (ofidiofobia), małą zamkniętą przestrzenią (klaustrofobia) czy dużą otwartą przestrzenią (agorafobia).

Czym jest arachnofobia?

Pająki zaliczane są do zwierząt bezkręgowych. Często się ich brzydzimy i boimy. Niektórzy z nas cierpią nawet na arachnofobię, czyli lęk przed pająkami.

Ma on pewne uzasadnienie. Wiele gatunków pająków wytwarza jad. Te zamieszkujące kraje tropikalne mogą być groźne dla ludzkiego zdrowia i życia. Za najgroźniejszego pająka w Polsce uchodzi sieciarz jaskiniowy. To jeden z kilku gatunków, których jad może powodować ból i opuchliznę.

Jakie są objawy arachnofobii?

To zaburzenie lękowe charakteryzują następujące objawy, pojawiające się w reakcji na widok pająka:

Megalofobia to bardzo rzadkie zaburzenie. Jest jednak wyjątkowo uciążliwa

Niektóre osoby zaczynają odczuwać irracjonalny lęk, a czasami nawet paniczny strach, gdy w zasięgu ich wzroku pojawiają się duże obiekty. Takie zaburzenie jest określane jako megalofobia. ...

• paniczny, długo utrzymujący się strach,
• przyspieszone tętno,
• pocenie się,
• zawroty głowy, które mogą doprowadzić do omdlenia,
• dreszcze,
• gęsia skórka,
• chęć natychmiastowej ucieczki lub „zamrożenie”.

Niektóre osoby z tym zaburzeniem reagują w ten sposób na samą fotografię pająka. Pewna kobieta tak była opanowana przez arachnofobię, że nie mogła spać pod namiotem. Bała się, że pojawi się pająk, a ona nie będzie pewna, w którą stronę on pójdzie. Na myśl o tym robiła się blada.

Terapia arachnofobii

Strach przed pająkami, czyli arachnofobię, można zmniejszyć. Osoby, które cierpią na ten rodzaj zaburzenia są prowadzane do miejsc pełnych pająków. Pacjenci stopniowo przyzwyczajają się do obecności tych zwierząt. Czasem wystarcza jedna kilkugodzinna sesja, by lęk osłabł.

Niestety, mimo terapii strach często powraca. Wynika to z faktu, że odpowiedzialny za fobię ślad pamięciowy jest bardzo trwały. Zawodność czystej terapii behawioralnej może też wynikać z tego, iż kładzie się w niej nacisk przede wszystkim na usunięcie objawu. Jeśli nie rozwiąże się problemów pacjenta, tylko działa technicznie, to po usunięciu jednego objawu może pojawić się inny.

Arachnofobia a bajki dla dzieci

W 2022 r. australijski rząd zakazał emisji jednego z odcinków popularnej bajki animowanej „Świnka Peppa”. Chodziło konkretnie o odcinek „Pan Kościste Nóżki” („Mister Skinnylegs”). Jednym z jego bohaterów jest pająk. Z początku świnka Peppa bardzo się go boi. Z czasem jednak zaprzyjaźnia się z nim. Nadaje mu nawet sympatyczne imię Pan Kościste Nóżki.

Władze Australii uznały, że taki przekaz – pająki są nieszkodliwe i miłe – jest niewskazany dla dzieci w kraju, gdzie występują najbardziej jadowite pająki na świecie. Przykładem może być atraks. Ten pająk zabił co najmniej 26 osób.

10 najdziwniejszych fobii

Arachnofobia to lęk, który ma pewne racjonalne podstawy. Trudno to jednak powiedzieć o wielu innych fobiach:

• Fobofobia – lęk przed silnym lękiem albo rozwinięciem się dziwacznej fobii. Terapia fobofobii jest trudna, bo nie ma określonego, zewnętrznego bodźca, który by ją nasilał. To raczej stan ciągłego napięcia psychicznego.
• Tafefobia – lęk przed pogrzebaniem żywcem. Fobia ta trafiła do popkultury (np. książka Tima Krabbe „Złote jajko” i film „Zniknięcie” zrealizowany na jej podstawie).
• Hylofobia – strach przed drewnem, drzewami i lasem.
• Heksakosjoiheksekontaheksafobia – lęk przed liczbą 666, którą w Apokalipsie św. Jana nosi Bestia symbolizująca Antychrysta. Szóstka jest zresztą w całej Biblii symbolem niepełności i braku, które są cechami Złego.
• Gefyrofobia – strach przed mostami, a dokładniej przed przekraczaniem mostów. Osoby cierpiące na gefyrofobię starają się tak wybrać drogę, by ani razu nie przejść ani nie przejechać po moście.
• Neofobia – lęk przed nowościami. Oczywiście najczęściej zapadają na niego ludzie w wieku podeszłym.
• Hafefobia – strach przed dotknięciem. Osoby, które cierpią na hafefobię, nie lubią ani gdy ktoś ich dotyka, ani gdy same muszą czegoś lub kogoś dotknąć.
• Ablutofobia – lęk przed myciem się, a nawet zanurzeniem w wodzie. Tę fobię, jak łatwo się domyślić, częściej obserwuje się u dzieci niż u osób dorosłych.
• Nomofobia – polega na lęku przed utratą telefonu komórkowego lub choćby brakiem dostępu do niego.
• Filofobia – strach przed zakochaniem się i życiem z drugą osobą w bliskim związku. Naturalną konsekwencją nieleczonej filofobii jest całkowita samotność.

Źródło: archiwum NG.