Olimpiada: 120 lat temu rozpoczęły się pierwsze nowożytne Igrzyska Olimpijskie. Nie było łatwo

Na otwarcie igrzysk na greckim stadionie w Atenach przyszło aż 80 tysięcy ludzi. Według najczęściej przytaczanych danych do udziału zgłosiły się reprezentacje 14 krajów.

Podstawowym problemem, z którym od początku trzeba było się mierzyć były, tu zero zaskoczenia, fundusze. Grecja pod koniec XIX wieku znajdowała się w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej. Gdy obliczono budżet zarówno premier Grecji Charilaos Trikupis, jak i szef lokalnej organizacji sportowej Stefanos Dragumis ogłosili, że wycofują się z projektu. Osobą, która uratowała igrzyska okazał się baron Pierre de Cubertin. Francuski arystokrata był założycielem komitetu organizacyjnego, który przejął ster w przygotowywaniu imprezy i doprowadził ją do szczęśliwego finału. Ona także jest autorem projektu olimpijskiej flagi.

Zawody odbyły się w dyscyplinach:

gimnastyka
kolarstwo
lekkoatletyka
pływane
podnoszenie ciężarów
strzelectwo
szermierka
tenis
zapasy

W pierwszych nowożytnych Igrzyskach nie wystartowała ani jedna kobieta. Dodatkowo sportowcy sami opłacali sobie nocleg oraz wyżywienie, ponieważ nie funkcjonowała wioska olimpijska. Niektórzy uczestnicy zawodów nawet nie planowali wcześniej startu, po prostu przebywali w tym czasie w Grecji na wakacjach.

Pogański problem

Grecka tradycja igrzysk zakończyła się w 393 roku naszej ery, gdy rzymski cesarz Teodozjusz Wielki zakazał jej jako praktyki pogańskiej. Ten ostatni władający zarówno wschodem jak i zachodem Imperium Rzymskiego cesarz uznał, że jest to forma szerzenia kultów dawnych bogów i nie powinno mieć to miejsca w chrześcijańskim państwie. Teodozjusz za swojego życia wprowadził dekrety, które nadawały szczególny status chrześcijaństwu nicejskiemu (czyli zgodnemu z zasadami ustalonymi na soborze w Nicei w 325 roku). Praktycznie stało się ono religią państwową.

1 z 4