Mistrzowie polskiej rzeźby współczesnej w plenerach Zamku Malbork

Mistyczne i uduchowione, to znów eksponujące swą seksualność. Tu i tam militarne, ówdzie bezbronne jak niewiniątka. Wtargnęły przebojem na dziedzińce Zamku Średniego i Wysokiego, do fos, na tarasy i mię-dzymurza. Pozostaną tam do połowy września bieżącego roku.

Wachlarz artystów zaproszonych do udziału w malborskiej ekspozycji jest szeroki. Wśród dziewiętnastu współczesnych twórców są takie znakomitości jak: Magdalena Abakanowicz (Rycerze dworu króla Artura), Barbara Falender (Sarkofag dla rodziców i Rok 2001), Adam Myjak (Dom, Figury niespokojne), Gustaw Zemła (Niobe), Jacek Waltoś (Sam, Pieta w trój-nasób) i Jerzy Fober (Kto ma oczy niech słucha, Upadły anioł, Rzeźba dokończona); pośród już nieżyjących trzeba wymienić: Jerzego Jarnuszkiewicza (Kaganiec I), Marię Jaremę (Akt), Barbarę Zbrożynę (Macierzyństwo), Alfonsa Karnego (Portret Tadeusza Breyera) i Tadeusza Łodzianę (Rzeźba przydrożna). Autorem dwudziestu nagich Żelaznych ludzi jest Zbigniew Frączkiewicz, sześciu Niewiniątek – Sylwester Ambroziak, wreszcie pięciu figur balansują-cych na linach (m.in. z cyklu Osaczających) – Jerzy Kędziora. Łącznie na wystawie zgroma-dzono ponad 60 prac wyrzeźbionych w kamieniu i drewnie, odlanych w brązie i żeliwie, uwiecznionych w ceramice, stali i żywicach syntetycznych.
Malbork porusza, zachwyca i inspiruje. Jego ogromny potencjał wystawienniczy wpisany jest w skalę architektonicznego założenia.
Historycznie rozumiana „pamięć wewnętrzna” kom-pleksu zamkowego zrodziła pokusę skonfrontowania z nowoczesnością, z rzeźbą współcze-sną. Podjęto zatem wysiłek, by wyselekcjonowane prace tak rozmieścić w rozległych plene-rach warowni, by pomiędzy rzeźbą a otoczeniem mógł się nawiązać logiczny związek, kon-tekst, alians. Jednym słowem: dialog!
Artyści wystawiający w malborskich wnętrzach i plenerach poszukują odpowiedzi na funda-mentalne kwestie dotyczące ludzkiego bytu. Odwołują się do etyki, filozofii, literatury i reli-gii. Podejmują świadomie najbardziej uniwersalne tematy, posługując się – w zgodzie z arty-stycznym powołaniem – rzeźbą figuralną rozpiętą szeroko między realizmem a abstrakcją. Oni także biorą udział w dialogu.

Projekt ekspozycyjny noszący hasło Dialog Miejsca został zrealizowany przez Muzeum Zamkowe w Malborku (komisarz: Ewa Witkowicz-Pałka) i Zarząd Główny Związku Polskich Artystów Plastyków (komisarz: Jacek Kucaba). Obiekty pochodzą ze zbiorów własnych arty-stów, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku – współpracującego z organizatorami wystawy, a także z kolekcji prywatnej państwa Doroty i Tomasza Tworków z Kielc.