Kolebka ludzkości
Gatunek ludzki wywodzi się z południowej i wschodniej Afryki, gdzie znaleziono ślady najwcześniejszej obecności człowieka. To właśnie tam środowisko naturalne stwarzało najlepsze warunki do ewolucji.
Na podstawie szczątkowo zachowanych szkieletów pierwotnych mieszkańców Afryki naukowcy sformułowali teorię, zgodnie z którą pojawienie się człowieka rozumnego (Homo sapiens sapiens) było poprzedzone istnieniem wielu form pośrednich. Najdawniejszym gatunkiem o cechach ludzkich był australopitek (Australopithecus) czyli "małpa południowa", żyjący przed około 3 milionami lat i uważany za ogniwo pośrednie pomiędzy zwierzęciem a człowiekiem. Najstarszy gatunek ludzki, Homo habilis, czyli "człowiek zręczny" pojawił się przed 2 milionami lat i został wyparty przez Homo erectusa, czyli "człowieka wyprostowanego", który był pierwszym człowiekowatym, jaki wyszedł poza Afrykę. Niemniej, gdy człowiek pierwotny zaczął kolonizować Europę i Azję przeżył już w Afryce niemal już milion lat. Istoty wytwarzające afrykańskie mikrolity, czyli tak małe narzędzia kamienne, że musiały być mocowane do drewnianej lub kościanej rękojeści, zaliczają się już do tego samego gatunku co człowiek współczesny - Homo sapiens sapiens. W okresie 10 tys. - 6 tys. lat p.n.e. obszary południowej Sahary były wystarczająco wilgotne, aby zaopatrzyć w wodę pierwsze ludzkie osady. Obfitość ryb sprawiała, że powstawały tam społeczności półosiadłe, zajmujące się rolnictwem.
Tekst: Małgorzata Sienkiewicz