09/2016

Zaczyna się od drobiazgów. Potykasz się o przeszkody, masz problemy z czytaniem, przecierasz łzawiące oczy. Kupujesz okulary – jest lepiej. Ale z czasem świat wokół ciebie i tak traci barwy, widzisz wszystko jakby przez mgłę. W końcu otaczają cię wyłącznie cienie i przychodzi ten dzień, kiedy nie dostrzegasz już krajobrazów, twarzy, przedmiotów dookoła, własnych rąk. Oślepłeś. Zaćma może przydarzyć się każdemu, ale to jedna z chorób, którą można uleczyć stosunkowo prostą operacją. Tyle że coś, co u nas jest standardowym zabiegiem, w Etiopii okazuje się luksusem zarezerwowanym dla wybranych. Na 85 mln żyjących tam ludzi 1,5 mln nie widzi, 3 mln mają kiepski wzrok, a 9 mln dzieci choruje na jaglicę – przewlekłe zapalenie rogówki i spojówek, które nieleczone kończy się ślepotą. Niektórym niewidomym, tak jak Murze, spotkanej przeze mnie kobiecie w Etiopii, udało się odzyskać wzrok dzięki Himalayan Cataract Project. Kiedy tam byłam, lekarze podczas Eye Camp wykonywali 200 operacji dziennie, a mimo to kolejka przed szpitalem wcale się nie zmniejszała. To pokazuje skalę potrzeb. Oko ludzkie ma zaledwie 12 mm i waży 9 g, ale potrafi robić rzeczy fenomenalne. Ponad 80 proc. bodźców odbieramy za pomocą zmysłu wzroku, dlatego jest on kluczowy dla naszego życia i funkcjonowania. Osoby niewidome często są traktowane jak te drugiej kategorii. Dlatego cieszę się, że być może postępy medycyny, o których przeczytacie w artykule Terapie w zasięgu wzroku (str. 38), na zawsze rozwieją ograniczającą niewidomych ciemność.