Krystyna Chojnowska-Liskiewicz odeszła „na wieczną wachtę”. Jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła Ziemię

– Kapitan Krystyna Chojnowska-Liskiewicz dokonała wyczynu spektakularnego, który okazał się bodźcem nie tylko do rozwoju, ale też do popularyzacji żeglarstwa. Kluby żeglarskie w całej Polsce przeżywały prawdziwe oblężenie, każdy chciał być, jak Krystyna Chojnowska-Liskiewicz. Ale Pani Kapitan była jedyna w swoim rodzaju, z jednej strony zawsze skromna, z drugiej zaś potrafiąca wykorzystać swoje sukcesy i pozycję do walki w słusznej sprawie, jak choćby o pozycję kobiet w żeglarskim, stereotypowo męskim świecie – tak panią Krystynę żegna Tomasz Chamera, prezes Polskiego Związku Żeglarskiego.

Narodziny pasji

Kapitan Chojnowska urodziła się w 1936 roku w Warszawie, jednak jeszcze gdy była dzieckiem jej rodzina przeprowadziła się do Ostródy. Otoczenie wielkich jezior, pierwszy kontakt z wodą i żaglami rozbudziły w niej pasję, która zdecydowała o całym jej dalszym życiu.

Podczas studiów na Wydziale Budownictwa Okrętowego Politechniki Gdańskiej uzyskała tytuł inżyniera budowy okrętów. W czasie studiów poznała też swojego przyszłego męża Wacława Liskiewicza. W roku 1966 otrzymała patent kapitana jachtowego.

Przełomowym momentem jej życia był czerwiec 1975 roku, kiedy to Polski Związek Żeglarski wytypował ją do samotnego rejsu dookoła świata. – Dopiero w 1975 roku dotarło do mnie, że jak dotąd jeszcze żadna kobieta nie opłynęła samotnie Ziemi. Pomyślałam, że po pierwsze do zrobienia jest coś wielkiego, a po drugie, że jest to w moim zasięgu – wspominała Krystyna Chojnowska-Liskiewicz będąc już na emeryturze.

Aleksander Doba nie żyje

Smutną informację podała rodzina Aleksandra Doby. - To wielka strata, odszedł wybitny podróżnik, ale przede wszystkim wspaniały, ciepły zawsze uśmiechnięty człowiek, który nas wszystkic...

Pierwsza kobieta w rejsie dookoła świata

Na jachcie żaglowym Mazurek (od Mazurka Dąbrowskiego) – skonstruowanym przez jej męża – i pod biało-czerwonymi barwami rozpoczęła swój rejs w Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich. 10 marca 1976 r. Chojnowska wyruszyła w rejs, który szybko został przerwany z powodu drobnych awarii. Kapitan wróciła do portu i 28 marca zorganizowano ponowny start.

Trasa rejsu przebiegała przez Atlantyk, Kanał Panamski, Ocean Spokojny, Australię i wokół Afryki. Po dwóch latach – 20 marca 1978 – żeglarka zamknęła pętlę rejsu dookoła świata w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, przepływając samotnie 28 696 mil morskich. Do Las Palmas dopłynęła w kwietniu.

Tym sposobem Krystyna Chojnowska-Liskiewicz została pierwszą kobietą, która dokonała takiego wyczynu. Jej konkurentka, Naomi James, zamknęła pętlę dookoła świata 39 dni później, 28 kwietnia 1978. Za ten wyczyn Chojnowska otrzymała najważniejsze polskie wyróżnienie żeglarskie, czyli Srebrny Sekstant, zdobyła również Super Kolosa, a rejs wpisano do Księgi Rekordów Guinnessa. Chojnowska-Liskiewicz była też członkinią elitarnego nowojorskiego The Explorers Club.

Kobiety National Geographic – pionierki świata nauki i odkryć. Czemu świat o nich zapomniał?

W ciągu stu pierwszych lat istnienia magazynu National Geographic nieliczne kobiety, które trafiały na jego łamy jako eksploratorki, fotografki i przedstawicielki świata nauki, były niemal za...

Kobieta w „męskim świecie”

Kapitan Chojnowska-Liskiewicz znana była z walki o pozycję kobiet w środowisku żeglarskim. Organizowała rejsy tylko dla kobiet i podkreślała, że zależy jej na wyrównaniu szans. Kobietom-żeglarkom ciężko było dostać się do jakiejkolwiek załogi, niezależnie od umiejętności.

„Ze złośliwą radością myślałam o wielu kapitanach, którzy kobiety w załogach mieszanych obowiązkowo zapędzają do garnków. Często tracą dobrych sterników, nawigatorów, mechaników, żaglomistrzów, oficerów, a zyskują szanse na niestrawność. A znam kilku doskonałych kucharzy-żeglarzy” – pisała w swojej książce „Pierwsza dookoła świata”, wydanej w 1979 roku.

Kapitan Chojnowska przyczyniła się do popularyzacji żeglarstwa, szczególnie wśród kobiet. Za swoją działalność otrzymała na przestrzeni lat wiele prestiżowych nagród, a zdaniem prezesa Polskiego Związku Żeglarskiegozbudowała fundamenty, na których opiera się tradycja polskiego żeglarstwa.

Zasiadała też w jury nagród Rejs Roku oraz Kolosy, była członkinią Komisji Żeglarstwa Morskiego Polskiego Związku Żeglarskiego. Za swoją działalność została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, a także Srebrnym Medalem Ministerstwa Sportu i Młodzieży Republiki Francji.