Na wschodzie Polski odnaleziono artefakty Prasłowian. Ozdoby z brązu mają ponad 2500 lat

W tym artykule:

1. Artefakty sprzed 2500 lat wykonane z brązu należały do kultury łużyckiej
2. Odkryte przedmioty to głównie ozdoby
3. Epoka brązu w Polsce

Do niezwykłego odkrycia doszło we wschodniej Polsce. Poszukiwacz skarbów przeszukiwał łąkę w Czernięcinie Poduchownym. To mała wieś w województwie lubelskim i powiecie biłgorajskim. Odkrywca znalazł 13 artefaktów wykonanych z brązu, które przekazał Wojewódzkiemu Urzędowi Ochrony Zabytków w Lublinie. Wśród zabytkowych przedmiotów są m.in. szpile do mocowania na odzieży, nagolenniki i bransolety.

Artefakty sprzed 2500 lat wykonane z brązu należały do kultury łużyckiej

Wiesław Koman, archeolog z zamojskiej delegatury WUOZ, przekazał, że autorem odkrycia jest Łukasz Jabłoński, który w styczniu przeszukiwał lubelską wieś przy użyciu wykrywacza metali. Poszukiwacz może mówić o niemałym szczęściu. Na zabytkowe przedmioty natrafił już podczas pierwszego dnia poszukiwań. Artefakty z brązu znajdowały się ok. 20–25 cm pod ziemią.

– Zaraz po wydobyciu zabytków z ziemi pan Łukasz przekazał telefonicznie do urzędu konserwatorskiego w Zamościu informację o znalezisku wraz z fotografiami miejsca odkrycia i odkrytych przedmiotów – przekazał Wiesław Koman.

Konserwatorzy potwierdzili, że ozdoby pochodzą z okresu kultury łużyckiej i są datowane na jej schyłkowy okres funkcjonowania, czyli ok. 550–400 lat p.n.e. – Znalezisko jest tym bardziej sensacyjne, gdyż ozdoby kultury łużyckiej odnajdywano w tym regionie bardzo rzadko. Były to jedynie pojedyncze przedmioty lub ich niewielkie fragmenty, a tu mamy cały ich zespół – zauważył archeolog.

Odkryte przedmioty to głównie ozdoby

– Zabytki mają ogromne znaczenie poznawcze i naukowe oraz konserwatorskie dla archeologów, w kontekście analizy osadnictwa ludności tej kultury w tym rejonie, jak i całej Lubelszczyzny – mówił badacz z WUOZ w Lublinie.

Archeolog przekazał również, że oczyszczone i zabezpieczone zabytki poszukiwacz od razu przekazał do zamojskiej delegatury WUOZ. – Pan Łukasz odnalazł między innymi dwie szpile o długości 15,5–16,4 cm, fragmentarycznie zachowaną ozdobną tarczkę o średnicy 11,6 cm do mocowania na ubraniu, dwa koliste nagolenniki o średnicach po 11,9 cm, które wykonano z grubego drutu brązowego o średnicy 1 cm i ze zdobieniami – wylicza archeolog.

Wikingowie w Polsce. Czy skandynawscy wojownicy przyczynili się do powstania państwa polskiego? Historycy na tropie

Wikingowie w Polsce mieli pojawić się po raz pierwszy na przełomie XIII i IX wieku. Mimo upływu kolejnych wieków, historycy po dziś dzień toczą dyskusje na temat tego, czy Skandynawowie w o...

Ponadto odkrywcy udało się znaleźć cztery masywne bransolety o średnicach po 7,5 cm i po 2,8 cm szerokości zwoju ze zdobieniem w postaci nacinanej jodełki i poprzecznych linii. A także dwie bransolety o średnicach po 7 cm i fragment kolca ozdobnej szpili rurkowatej o długości 12 cm i średnicy 0,5 cm, która była zdobiona karbowaniem. Zabytki zostały przekazane do Muzeum Ziemi Biłgorajskiej w Biłgoraju, gdzie artefakty zostaną poddane dalszej konserwacji i kolejnych analiz.

Epoka brązu w Polsce

W Polsce po raz pierwszy przejście na osiadły tryb życia nastąpiło ok. 4000 lat p.n.e. Społeczności, które żyły na polskich ziemiach zaczęły zajmować się rolnictwem i hodowlą zwierząt. Za początek epoki brązu w naszym kraju przyjmuje się okres ok. 2300 lat p.n.e. Trwała ona ok. 1600 lat.

W tym okresie rozwijały się kultury takie jak:

• kultura unietycka (2300–1600 p.n.e.),
• kultura trzciniecka (1900–1000 p.n.e.),
• kultura przedłużycka (1550–1200 p.n.e.),
• kultura łużycka (1350–400 p.n.e.).

Charakteryzowało je zastosowanie brązu do wyrobu narzędzi, broni i ozdób. To wtedy również powstawały pierwsze osady obronne na terytorium dzisiejszej Polski. Pierwsze artefakty z brązu pojawiły się na polskich ziemiach prawdopodobnie w wyniku napływu plemion z kultury unietyckiej. Jednak to kultura łużycka odegrała największą rolę w prehistorii naszego kraju. Niektóre hipotezy (szczególnie polskiej archeologii z okresu międzywojennego) zakładały, że mogli być to pierwsi Słowianie żyjący na terytorium współczesnej Polski.

Podstawą gospodarki kultury łużyckiej było rolnictwo. Uprawiano głównie pszenicę i jęczmień, a także w mniejszym stopniu proso, żyto i owies, groch, bób, soczewicę i lnicznik siewny. Plemiona zaliczane do tej kultury zajmowały się również hodowlą bydła i świń, a w czasach swojego schyłku również owiec, kóz, koni i psów.

Co ciekawe, odkrycia na terenie Śląska świadczą o tym, że Prasłowianom nie była obca nawet jazda konno. Archeolodzy podejrzewają, że niektóre ludy mogły wykorzystywać wierzchowce podczas polowań. To również ludzie z kultury łużyckiej założyli Biskupin, który jest jednym z najważniejszych stanowisk polskiej archeologii i jest uważany za jedną z pierwszych polskich osad.

Źródła: PAP, Wojewódzki Konserwator Zabytków w Lublinie.

Nasz ekspert

Jakub Rybski

Dziennikarz, miłośnik kina niezależnego, literatury, ramenu, gier wideo i dobrego rocka. Wcześniej związany z telewizją TVN24 i Canal +. Zawodowo nie boi się podejmować żadnego tematu, prywatnie bardzo zainteresowany polityką. Autor bloga na Instagramie "Mini Podróże".