Burkini na plaży to problem? Zobacz w czym kobiety kąpały się kiedyś

Tamtego lata wielu muzułmankom z Francji nie było łatwo wybrać się na plażę.

Choć sąd najwyższy we Francji orzekł, że plaże nie mogą zabronić kobietom zakładania burkini – okalających całe ciało kostiumów kąpielowych zaprojektowanych, by przestrzegać niektórych muzułmańskich standardów dotyczących zakrywania ciała – niektóre władze lokalne zapowiedziały, że nadal będą karać grzywną kobiety, które zamiast mniejszych jedno- lub dwuczęściowych kostiumów kąpielowych, powszechnych na plażach w Europie i Stanach Zjednoczonych, założą burkini.

Ten spór ma więcej wspólnego z postrzeganiem ideologii, jaka stoi za burkini, aniżeli z samymi strojami kąpielowymi (jak niektórzy zauważyli, nie ma zbyt wielkiej różnicy pomiędzy burkini i kombinezonem do nurkowania z kapturem). Jednak przy okazji pojawia się pytanie – w jaki sposób dzisiejsze obcisłe i skąpe bikini stało się normą? Oto krótki opis ewolucji kostiumu kąpielowego w Europie i Stanach Zjednoczonych.

Wiktoriańskie suknie kąpielowe

Dzisiaj może się nam wydawać, że kobieta na tym zdjęciu ma na sobie kimono i spodnie. A jednak pod koniec XIX wieku był to całkiem powszechny strój kąpielowy.

- Przez długi czas historia kostiumu kąpielowego wiernie odzwierciedlała historię sukien i strojów wieczorowych – twierdzi Deirdre Clemente, doktor historii USA na University of Nevada w Las Vegas, której praca naukowa skupia się na modzie i ubiorach. A dla kobiet z epoki wiktoriańskiej stroje kąpielowe miały być przede wszystkim skromne.

Ponieważ suknie kąpielowe i pantalony były krótsze niż normalne sukienki, kobiety musiały zakładać pończochy, kiedy korzystały z plaż publicznych w USA. Te stroje – często robione z wełny – nie były zbyt odpowiednie do pływania.

Były “niezwykle niewygodne, bardzo ciężkie, niełatwo było je wysuszyć”, opowiada Clemente.

Kobiece stroje jednoczęściowe

Australijska pływaczka Annette Kellerman uważała za niedorzeczne, że kobiece stroje kąpielowe są tak niewygodne do pływania. Dlatego opowiadała się za lżejszymi i bardziej dopasowanymi rozwiązaniami. Wprowadziła na rynek nawet swoją własną linię kostiumów.

Nie każdemu się to podobało. W 1907 roku Kellerman została aresztowana na plaży w Bostonie za noszenie charakterystycznego dla siebie, obcisłego i jednoczęściowego stroju kąpielowego.

- Jej decyzja, by nosić te ubrania i propagować swoje kolekcje kostiumów kąpielowych jest naprawdę kluczowa w kontekście ewolucji stroju kąpielowego – podkreśla Clemente. – Powoli ale dokładnie, funkcjonalność zastąpiła skromność jako czynnik rozstrzygający.

Podczas gdy plażowicze płci męskiej w tamtym okresie często obnażali swoje ramiona i nogi, ich stroje wciąż zakrywały klatkę piersiową. Na zdjęciu powyżej Alexander Graham Bell, były prezes Towarzystwa National Geographic i wynalazca telefonu, ma na sobie zgodny z ówczesnymi standardami strój kąpielowy podczas pobytu na plaży ze swoją córką Elsie i żoną Mabel w 1907 roku. W przeciwieństwie do strojów Kellerman, kostium Elsie jest luźny i kobieta ma na sobie spódnicę. Jej nogi są odkryte prawdopodobnie dlatego, że nie przebywa na publicznej plaży.

Stroje kąpielowe w erze jazzu

W czasie szalonych lat 20. kobiety zaczęły nosić krótsze sukienki i krótsze stroje kąpielowe. Zasady na publicznych plażach zmieniały się razem z modą.

Pod koniec lat 20., na początku lat 30. XX wieku zakrywanie nóg na większości plaż jest po prostu uznawane za staromodne – tłumaczy Clemente. – Zatem na początku lat 30. większość tych starych reguł już nie obowiązuje.

Clemente przytacza popularną historię o tym, że Miami Beach jako pierwsze zlikwidowało zasadę zasłaniania gołych nóg. Najwyraźniej Jane Fisher – żona dewelopera z Miami Beach, Carla Fishera – uznała, że to dobry sposób na przyciągnięcie turystów.

Odkryte torsy i obcisłe stroje

W latach 30. XX wieku stroje kąpielowe stały się jeszcze bardziej wyzywające. Mężczyźni zaczęli nosić krótkie spodenki i odsłaniać tors, a kobiety wybrały bardziej przylegające do ciała kostiumy.

Tak jak krótsze kostiumy kąpielowe w latach 20.odzwierciedlały modę na krótkie sukienki z przedłużanym stanem, tak w latach 30. stroje kąpielowe odpowiadały innemu trendowi w modzie kobiecej: “w latach 30. XX wieku stroje kąpielowe odkryły plecy, tak jak suknie wieczorowe” - wyjaśnia Clemente.

Bikini - malutka rewolucja

Francuski projektant Louis Reard w 1946 roku zaprezentował bikini. "To był punkt zwrotny jeśli chodzi o współczynnik skromności w ubiorze" mówi Clemente. Chociaż już wcześniej pojawiały się dwuczęściowe kostiumy, żaden nie odkrywał tak wiele ciała.

"Wydaje mi się, ze bikini to szczyt jeśli chodzi o funkcjonalność" dodaje Celmente. "Niewiele więcej można już zrobić poza tym by jeszcze zmniejszać to, co pokazujesz."

Z początku wielu ludzi uznało bikini za neistosowne. Alissa J. Rubin wspomina w New York Times , że na niektórych plażach w krajach katolickich wprowadzono przepisy zabraniające tak kusych strojów. Przykładem były choćby Włochy.

Brzmi znajomo? Powinno. Artykuł Rubin porównuje zakazy we Włoszech do niedawnej interwencji policji we Francji, która kazała zdjąć kobiecie część jej burkini.

"Jestem zdumiona, że społeczeństwo dotarło do punktu gdzie każe się kobiecie robzierać z części ubrań by dostosować ją do tego co uznawane jest za normę w ubiorze" mówi Clemente. Dodaje jednak, że jako historyk studiująca to jak społeczeństwa regulują zasady dotyczące ubioru kobiet, nie jest aż tak zaskoczona.

Źródło: National Geographic News
Tekst: Becky Little

Obejrzyjcie kolejny odcinek naszego serialu "Warto spróbować"! Tym razem odkrywamy skarby w zatopionym kamieniołomie.

1 z 5